- kolo (czego)
- yanında
Słownik polsko-tatarska. 2009.
kolo (czego)
Look at other dictionaries:
koło — I. 1. Błędne koło «niekorzystne sytuacje wynikające jedne z drugich, prowadzące do punktu wyjścia, stwarzające sytuację beznadziejną, bez wyjścia»: Toteż dzieci trudne znajdują się często w błędnym kole potępienia i nieufności, wzmagających ich… … Słownik frazeologiczny
dreptać — ndk IX, dreptaćpczę a. dreptaćpcę, dreptaćpczesz, drepcz, dreptaćtał «stawiać małe drobne kroki, chodzić małymi krokami, przebierać nogami» Dreptać po błocie. Dreptać w tańcu. Dreptać drobnymi kroczkami. ◊ Dreptać w miejscu «nie rozwijać się, nie … Słownik języka polskiego
raz — m IV, D. u, Ms. razzie 1. lm D. ów dziś zwykle w lm «uderzenia, ciosy; cięcia, ukłucia, sztychy» Bolesne, dotkliwe, mocne, okrutne razy. Razy rózgi, bata, topora, miecza. Odpierać razy. Zadawać razy. Okładać kogoś razami. Zasłaniać, chronić kogoś … Słownik języka polskiego
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
Stanisław Wiechowicz — (* 27. November 1893 in Kroczice; † 12. Mai 1963 in Krakau) war ein polnischer Komponist. Leben Nach dem Abschluss des Gymnasiums studierte Wiechowicz von 1908 bis 1911 Orgel am Konservatorium der Musikgesellschaft in Krakau, danach (1912–13)… … Deutsch Wikipedia
mimo — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikiem w dopełniaczu (dawniej też w bierniku), tworzący wyrażenia oznaczające rozbieżność między tym, co się dzieje, a tym, czego się należało spodziewać; nie zważając na coś, wbrew czemuś, pomimo» Mimo urody nie … Słownik języka polskiego
pomimo — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikiem w dopełniaczu (dawniej też w bierniku), tworzący wyrażenia oznaczające rozbieżność między tym, co się dzieje, a tym, czego się należało spodziewać; nie zważając na coś, wbrew czemuś, mimo» Pomimo tuszy… … Słownik języka polskiego
kręcić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, kręcićcę, kręcićci, kręć, kręcićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać czymś w koło, powodować, że coś się obraca, wiruje; obracać, poruszać czymś w różne strony : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mały — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, mali, mniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieduży w porównaniu z innym lub z takim, który uznaje się za przeciętny, standardowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}a) {{/stl 10}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
